Mianem korony klinicznej określa się część naturalnego zęba, która wystaje z dziąsła. Jeżeli jej fragment zostanie zniszczony przez próchnicę bądź uszkodzony w inny sposób, ubytek można odbudować za pomocą wypełnienia lub korony. W zależności od zastosowanych materiałów rozróżniamy następujące rodzaje koron:

Korony lane wykonywane są w całości z metalu. Korony w kolorze srebrnym mogą być wykonywane ze stopów palladu lub tytanu (metale nieszlachetne). Korony w kolorze złotym powstają ze stopów z większą lub mniejszą domieszką złota.

Korony licowane wykonuje się na bazie cienkiej metalowej czapeczki, która pokrywana jest materiałem złożonym lub porcelaną w kolorze zbliżonym do naturalnej barwy zębów pacjenta.

Korony pochewkowe (ang. jacket crown) mają kolor zbliżony do naturalnego koloru zębów. Nie mają metalowego szkieletu – są w całości wykonane z materiału o strukturze polimeru lub z porcelany.

Korony częściowe zgodnie ze swoją nazwą odbudowują tylko część zęba. Ze względu na ich zasięg wyróżniamy korony połówkowe i korony trzyćwierciowe. Mogą być wytwarzane z metalu, porcelany lub materiałów złożonych. Granica pomiędzy wkładem koronowym (inlay)/ nakładem (onlay) a koroną częściową jest płynna.

Ponadto korony można podzielić ze względu na konstrukcję (np. korony sztyftowe, korony teleskopowe).