Główne elementy składowe aparatów stałych to pierścienie, zamki, łuki, ligatury, gumowe pierścienie (alastics), podwiązania elastyczne (elastics) i sprężyny.

Zamki to zaczepy przyklejane do zębów. Wykonywane są główne ze stali nierdzewnej, ale także z materiałów kompozytowych czy – w przypadkach, gdy ważnym aspektem jest komfort oraz estetyka – z porcelany.

Łuki różnią się grubością, kształtem i stopem, z jakiego są wykonane. Łuki mogą łączyć wszystkie zęby zaopatrzone w zamki, tylko pojedyncze zęby lub grupy zębów (łuki pełne lub częściowe).

Ligatury służą do mocowania łuków w zamkach. Wykonane są z miękkiego drutu stalowego lub z gumy (podwiązania elastyczne). Podwiązania elastyczne stosowane są do wewnątrzszczękowego i międzyszczękowego przesuwania bądź zakotwiczania. Sprężyny z drutu sprężynowego nasuwane są na łuki i umieszczane pomiędzy zamkami aparatu albo elementami pomocniczymi (np. haczykami). Rozróżnia się sprężyny otwierające i naciągowe, których zadaniem jest przesunięcie zęba w odpowiednim kierunku.

Aparaty stałe nadają się do leczenia prawie wszystkich wad zgryzu, należy jednakże uwzględnić ryzyko możliwych działań ubocznych (próchnicy, demineralizacji, uszkodzenia szkliwa, uszkodzenia wskutek przeciążenia). Aparaty stałe preferowane są w następujących zastosowaniach:

• przesuwanie całych zębów (korona oraz korzeń),
• skracanie i wydłużanie zębów (intruzja/ekstruzja),
• celowe przesuwanie korzeni zębowych (np. rotowanie, prostowanie zębów w kierunku mezjalno-dystalnym),
• formowanie łuków zębowych,
• przesuwanie poszczególnych zębów (np. wklinowanych kłów) na duże odległości,
• wyrównywanie płaszczyzny zwarcia (gdy nie ma możliwości przeprowadzenia zmian kostnych),
• leczenie ortodontyczne dorosłych.

Główne elementy składowe aparatów stałych to pierścienie, zamki, łuki, ligatury, gumowe pierścienie (alastics), podwiązania elastyczne (elastics) i sprężyny.

Zamki to zaczepy przyklejane do zębów. Wykonywane są główne ze stali nierdzewnej, ale także z materiałów kompozytowych czy – w przypadkach, gdy ważnym aspektem jest komfort oraz estetyka – z porcelany.

Łuki różnią się grubością, kształtem i stopem, z jakiego są wykonane. Łuki mogą łączyć wszystkie zęby zaopatrzone w zamki, tylko pojedyncze zęby lub grupy zębów (łuki pełne lub częściowe).

Ligatury służą do mocowania łuków w zamkach. Wykonane są z miękkiego drutu stalowego lub z gumy (podwiązania elastyczne). Podwiązania elastyczne stosowane są do wewnątrzszczękowego i międzyszczękowego przesuwania bądź zakotwiczania. Sprężyny z drutu sprężynowego nasuwane są na łuki i umieszczane pomiędzy zamkami aparatu albo elementami pomocniczymi (np. haczykami). Rozróżnia się sprężyny otwierające i naciągowe, których zadaniem jest przesunięcie zęba w odpowiednim kierunku.

Aparaty stałe nadają się do leczenia prawie wszystkich wad zgryzu, należy jednakże uwzględnić ryzyko możliwych działań ubocznych (próchnicy, demineralizacji, uszkodzenia szkliwa, uszkodzenia wskutek przeciążenia). Aparaty stałe preferowane są w następujących zastosowaniach:

• przesuwanie całych zębów (korona oraz korzeń),
• skracanie i wydłużanie zębów (intruzja/ekstruzja),
• celowe przesuwanie korzeni zębowych (np. rotowanie, prostowanie zębów w kierunku mezjalno-dystalnym),
• formowanie łuków zębowych,
• przesuwanie poszczególnych zębów (np. wklinowanych kłów) na duże odległości,
• wyrównywanie płaszczyzny zwarcia (gdy nie ma możliwości przeprowadzenia zmian kostnych),
• leczenie ortodontyczne dorosłych.