Zwichnięcie zęba prowadzi najczęściej do jego obumarcie, dochodzi bowiem do przerwania drobnych naczyń krwionośnych na poziomie wierzchołka korzenia. Do tkanek miazgi przestaje docierać krew, miazga obumiera, a ząb ciemnieje. Rozchwiany ząb można ponownie unieruchomić przy użyciu techniki adhezyjnej, szynując go na okres od 5 do 6 tygodni. Po wcześniejszym wytrawieniu przykleja się ząb do zębów sąsiednich przy użyciu materiału złożonego. W przypadku zwichnięcia całkowitego ząb zostaje wybity z zębodołu. Także w takim przypadku można ząb uratować, jeżeli poprawnie przeprowadzi się replantację (umieszczenie zęba z powrotem w zębodole) i podda go leczeniu endodontycznemu.